Onne voelde zich nerveus. Hij begon een nieuwe school en kende daar niemand. Zijn zus, Zeker, merkte dat hij zich onzeker voelde en besloot hem wat advies te geven.
“Onne, denk aan de eerste transformatie. Negeer de stemmen in je hoofd die je onzeker maken,” zei Zeker.
Onne knikte en probeerde de negatieve gedachten in zijn hoofd weg te duwen. Maar toen ze naar school liepen, kon hij niet anders dan zich angstig voelen. Toen ze aankwamen, zag Onne dat de andere kinderen anders waren dan hij. Sommigen hadden verschillende huidskleuren, spraken verschillende talen of kleedden zich anders.
Onne voelde zich ongemakkelijk en wilde uit de buurt blijven van de andere kinderen. Maar Zeker merkte zijn aarzeling op en zei: “Onne, denk aan de tweede transformatie. Gebruik je onzekerheid als inspiratie om meer te weten te komen over anderen die misschien anders zijn dan jij.”
Onne haalde diep adem en keek om zich heen. Hij zag dat de andere kinderen samen lachten en speelden, ongeacht hun verschillen. Hij besefte dat hij van hen kon leren en misschien zelfs nieuwe vrienden kon maken.
Hij liep naar een groep kinderen die aan het voetballen waren en vroeg of hij mee mocht doen. Ze verwelkomden hem met open armen en al snel had hij plezier in het spelen met hen.
Onne realiseerde zich dat hij zich zelfverzekerder en gelukkiger begon te voelen. Hij bedankte zijn zus voor haar advies.
“Veiligheid, je had gelijk. Ik voel me beter als ik anderen probeer te begrijpen en te accepteren die anders zijn dan ik,” zei Onne.
“Dat is de derde transformatie, Onne. Je leert je te laten leiden door de stem van zekerheid”, antwoordde Zeker met een glimlach.
Naarmate de weken verstreken, raakte Onne bevriend met veel van de andere kinderen op school. Hij leerde over hun culturen en talen en ontdekte dat ze veel gemeen hadden.
Op een dag zag Onne een nieuw kind alleen zitten tijdens de lunch. Hij zag er verdrietig en eenzaam uit. Onne herinnerde zich hoe hij zich voelde op zijn eerste schooldag en besloot het nieuwe kind uit te nodigen om bij hem en zijn vrienden te komen zitten.
De nieuwe jongen glimlachte en stelde zich voor. Onne leerde dat de nieuwe jongen uit een ander land kwam en een andere taal sprak. Maar in plaats van zich nerveus of ongemakkelijk te voelen, was Onne nieuwsgierig en wilde ze meer leren.
“Bedankt dat je me hebt uitgenodigd om bij jullie te komen zitten”, zei de nieuweling.
“Geen probleem. We zijn hier allemaal vrienden”, antwoordde Onne.
Onne was trots op zichzelf omdat hij contact had gezocht met de nieuwe jongen. Hij realiseerde zich dat hij veel was gegroeid sinds hij naar school ging en voelde zich zelfverzekerder in zichzelf.
“Beveiliging, ik denk dat ik de vijfde transformatie heb geleerd. Ik ben bevriend geraakt met de twee innerlijke stemmen en heb geleerd om zowel het goede als het slechte in het leven te accepteren,” zei Onne.
“Ik ben zo trots op je, Onne. Je bent zo’n wijs en vriendelijk persoon geworden,” zei Zeker met een knuffel.
Onne voelde zich gelukkig en tevreden wetende dat hij zijn onzekerheid had overwonnen en anderen had leren accepteren en waarderen die anders waren dan hij. Hij kon niet wachten om te zien welke andere avonturen en lessen het leven hem zou brengen.
Het einde.
